Z pochodzenia zduńskowolanin, przez niemal ćwierć wieku był pierwszoplanowym barytonem w gronie solistów Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie, a w latach 1979 - 1985 również Teatru Wielkiego w Łodzi. Podczas swej wieloletniej kariery wystąpił w około 1000. przedstawieniach na deskach macierzystego teatru, śpiewając największe role barytonowe światowego repertuaru operowego, jak chociażby tytułowe role w operach Verdiego: Nabucco, Makbet, Rigoletto, wielokrotnie uczestnicząc w premierowych spektaklach. 

Jest pierwszym odtwórcą roli Nabucco w Polsce (Opera Śląska – 1983). Podczas licznych wojaży zaśpiewał w niemal wszystkich krajach Europy, w tym na deskach tak znakomitych teatrów jak Teatr Bolszoj w Moskwie, Staatsoper w Wiedniu, Komische i Staatsoper w Berlinie, Palais des Congres i Champs Elysees w Paryżu, Semperoper w Dreźnie, National Opera i Amfiteatr pod Akropolem w Atenach oraz w wielu innych miejscach jak: Jerozolima, Londyn, Bruksela, Helsinki, Haga, Amsterdam, Wilno itd.(w sumie około 700 występów zagranicznych ).

Brał udział w słynnych światowych realizacjach Halki St. Moniuszki w reż. Marii Fołtyn w Brazylii i Japonii, a także otwarciu drugiego (po Seulu) teatru operowego w Korei – w spektaklu Traviaty G. Verdiego – u boku Izabelli Kłosińskiej (1992).

Uhonorowany nagrodą Ministra Spraw Zagranicznych RP za wybitne zasługi dla polskiej kultury (1990 rok).
Po spektaklu Nabucco w Teatrze Wielkim w Warszawie w 1996 roku, w którym wystąpił u bogu światowej sławy śpiewaczki Gheny Dymitrowej, dyrygujący tym przedstawieniem Anton Guadagno, który przez kilka dziesięcioleci prowadził operowe przedstawienia z takim artystami jak: Maria Callas, Renata Tebaldi, Franco Corelli, Mario del Monaco, czy inni najwybitniejsi śpiewacy II połowy XX wieku – nazwał publicznie Wiesława Bednarka „sensacyjnym barytonem”. Następstwem tych słów było pisemne zaproszenie przez najpotężniejszego włoskiego impresaria, na  światowe sceny operowe.

Wiesław Bednarek, oprócz studiów muzycznych, ukończył magisterskie studia dziennikarskie na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, Podyplomowe Studium Administracji na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego oraz podyplomowo – biznes i zarządzanie w Międzynarodowej Szkole Menedżerów w Warszawie.

Posiada tytuł naukowy doktora habilitowanego, a obszerne fragmenty jego pracy doktorskiej, określonej przez recenzującego ją, wybitnego polskiego śpiewaka i pedagoga prof. Piotra Kusiewicza, jako najlepsze, ze znanych mu, opracowanie na temat pieśni Stanisława Moniuszki, zostały opublikowane w książce: Stanisław Moniuszko i jego podlaski rodowód – we współautorstwie z historykiem – prof. Józefem Maroszkiem.

Na początku 2011 roku nagrał płytę z romansami rosyjskimi, będącą integralną częścią jego pracy habilitacyjnej Romans rosyjski – moja fascynacja, która również wydana została w formie książkowej.

W tymże 2011 roku został odznaczony Odznaką Honorową PCK za koncertową działalność charytatywną. Od kilkunastu lat jest stałym solistą Polskiej Opery Kameralnej, z którą od lat występuje  w corocznie odbywającym się Festiwalu Operowo-Operetkowym w Ciechocinku, gdzie podczas XIII edycji tego festiwalu w 2010 r. obchodził 35-lecie pracy artystycznej.

Jako częsty gość audycji radiowej prowadzonej przez znanego śpiewaka i dwukrotnego dyr. Teatru Wielk
iego w Łodzi – Kazimierza Kowalskiego, emitowanej w I Programie Polskiego Radia – cotygodniowo z niedzieli na poniedziałek, otrzymał na swoje nazwisko (adres Polskiego Radia) ponad tysiąc listów od słuchaczy tej audycji.

W roku akademickim 2012/2013 został profesorem nadzwyczajnym Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, obejmując tam klasę śpiewu na Wydziale Wokalno-Aktorskim. Na początku 2013 roku został odznaczony Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis